keşke sevmeyi bilmeyecek kadar
güvenilmez olsaydım
şiirlerim içli, içim kınsız
sözlerim kılıç olsaydıbir kar tanesi saçlarımda muradına erince
yerden göğe ağsaydım
topraktan aldığımı bıraksaydım fezada
geriye sadece ruhum kalsaydıbir çocuğun gözyaşlarının ellerinden tutabilseydim
omuzlarım ona kalabalık bir baba
kucağım anne olsaydı rüyalarınababamın felcine nasihat edebilseydim keşke
dudağımda alnını öpecek kadar nem
ellerimde saçlarını okşayacak bir cesaret olsaydıaynalar güzel şeyler getirseydi aklıma
yüzümü içime daldırabilseydim keşke
baharın bir dala saldırması gibi
kendime bürünseydimgözlerim karşılıksız birer çek
kaşlarım arızalı inik
burnum çıkık kibirden
olmasaydı
1
cevap
Bir İsmet Özel tesiri hissettim.