Bazı Temenniler

keşke sevmeyi bilmeyecek kadar
güvenilmez olsaydım
şiirlerim içli, içim kınsız
sözlerim kılıç olsaydı

bir kar tanesi saçlarımda muradına erince
yerden göğe ağsaydım
topraktan aldığımı bıraksaydım fezada
geriye sadece ruhum kalsaydı

bir çocuğun gözyaşlarının ellerinden tutabilseydim
omuzlarım ona kalabalık bir baba
kucağım anne olsaydı rüyalarına

babamın felcine nasihat edebilseydim keşke
dudağımda alnını öpecek kadar nem
ellerimde saçlarını okşayacak bir cesaret olsaydı

aynalar güzel şeyler getirseydi aklıma
yüzümü içime daldırabilseydim keşke
baharın bir dala saldırması gibi
kendime bürünseydim

gözlerim karşılıksız birer çek
kaşlarım arızalı inik
burnum çıkık kibirden
olmasaydı