Gecenin Yüzü Yok

çömlek kanla doldu, geceydi
karanlık kelimelerle geviş getirdik hayat hakkında
gece ve ucuz hüzünler yapışmıştı yakama
hayalin katolik üçgeni gibi aklımdaydı

yıkıntıların üzerindeki neron
kibritiyle oynuyordu durmadan
papa haçıyla oynuyordu
silahlarıyla oynuyordu insanlar
çocuklar yeni bir milat bekliyordu
tertemiz meryem ölmüştü çoktan

geceydi insanlığı bölüyordu sınırlar
gotik baykuş çığlıkları
yalıyordu sisli kaldırımları
geceyi kirli ışıklar bölüyordu
nurdan mahrumdu insanlar
beni uzunince bir kırbaç gibi sarıyordu yalnızlık
içimde katillerim ölüp duruyordu

biz suçluyduk ceza çekiyordu dünya
bulvarda yalnızdı heykel, ölüm yalnızdı
bahçemde intihar ağaçlarını örtüyordu karanlık
müstakbel müntehirler için fidanlar büyüyordu
büyüyordu çukurlarımız
hayalin ehram gibi aklımdaydı
öyle taş öyle katı işte öylece
ben ve sağır sultan duyuyorduk geceyi